Rechten en plichten in Nederland
Naast het feit dat de Mudawwanah van grote invloed is op de positie van Marokkaanse vrouwen in Nederland, zijn er nog een aantal andere factoren van belang. Zoals de eisen die door de Nederlandse regering gesteld worden aan nieuwkomers(wettelijke eisen en inburgering plicht) en de rechtspositie van vrouwen die al in Nederland wonen.
Vestigingsvoorwaarden
Door de Nederlandse Vreemdelingenwet worden een aantal voorwaarden gesteld aan personen die zich willen vestigen bij hun partner in Nederland (gezinsvorming).De nieuwkomer moet 21 jaar of ouder zijn en het inkomen van de partner in Nederland is minimaal 120% van het (Nederlandse) minimumloon. Ook dienen beiden een gezamenlijke huishouding te voeren en op hetzelfde adres ingeschreven te staan. Personen die alleen de Marokkaanse nationaliteit hebben moeten én ingeschreven staan én een woning hebben. Verplichte documenten zijn: een geldig paspoort, een ziektekostenverzekering met dekking in Nederland en een vertaalde (gangbare taal als Frans, Engels of Nederlands) huwelijksakte. Deze akte moet gelegaliseerd zijn (zie Begrippen). De Marokkaanse huwelijksakte wordt ingeschreven bij de Burgerlijke Stand van de woonplaats van de partner in Nederland. De salariseis en de minimumleeftijd van 21 jaar kunnen in de komende jaren veranderen. Bij het consulaat en op www. immigratiedienst.nl kan informatie hierover ingewonnen worden.
Inburgering
Op dit moment (2004) zijn alle nieuwkomers, na aankomst in Nederland, verplicht om een inburgeringcursus te volgen. De kans is groot dat deze eis in 2005 verandert. Deze verandering betekent dat nieuwkomers, voor aankomst in Nederland, al in Marokko de Nederlandse taal moeten leren. Hierover vindt toetsing plaats in Marokko. Als deze verandering doorgaat dan zijn nieuwkomers, na aankomst in Nederland, verplicht om het Nederlands verder te leren. Als menniet binnen vijf jaar slaagt voor de (nieuwe) inburgeringtoets in Nederland dan wordt de tijdelijk everblijfsvergunning verlengd. Ook kunnen nieuwkomers dan een boete krijgen. Het is op dit moment onzeker of alle voorstellen daadwerkelijk ingevoerd zullen worden. Recente informatie kan verkregen worden bij de Burgerlijke Stand of op www.inburgernet.nl.
Verblijfsvergunning en koppelingswet
Bij aankomst in Nederland krijgen nieuwkomers een tijdelijke verblijfsvergunning voor drie jaar. In deze periode mag men niet scheiden. Gebeurt dit toch dan moet men in principe Nederlandverlaten. Alleen vrouwen die binnen deze periode van drie jaar zwaar mishandeld worden, kunneneen zelfstandige verblijfsvergunning krijgen. Hiervoor zijn twee verklaringen nodig: een proces verbaal en een medische verklaring van bijvoorbeeld een huisarts of een vertrouwensarts. Ook kan men in aanmerking komen voor een zelfstandige verblijfsvergunning als binnen drie jaar huwelijk of samenwonen de echtgenoot/partner overlijdt. Na drie jaar komt men in aanmerking voor een zelfstandige verblijfsvergunning. Deze vergunning moet altijd aangevraagd worden .Op 1 juli 1998 is de Koppelingswet ingevoerd. Deze wet heeft als doel om personen zonder een verblijfsvergunning (illegalen) uit te sluiten van collectieve voorzieningen in Nederland. In principe hebben vrouwen met een afhankelijke verblijfsvergunning recht op voorzieningen in de tijd dat zij in een opvanghuis verblijven. Het gaat hierbij vooral om vrouwen die zwaar mishandeld zijn. Toch blijkt in de praktijk dat bij deze groep regelmatig een aanvraag voor kinderbijslag ,bijstand of ziektekostenverzekering afgewezen wordt.
Een voorbeeld: Een Marokkaanse vrouw van 25 jaar is in het kader van gezinshereniging twee jaar geleden naar Nederland gekomen. Aiche, moeder van een kind, wordt zwaar mishandeld door haar echtgenoot. Na twee jaar gaat zij scheiden volgens de Nederlandse wet. Zij doet een aanvraag voor een zelfstandige verblijfsvergunning op humanitaire gronden. Volgens de Marokkaanse wet is zij nog steeds getrouwd omdat haar man bezwaar maakt tegen de scheiding.
Tip: Als een vrouw zwaar mishandeld is en het huis is uitgezet of gevlucht, dan kan ook achteraf aangifte van de mishandeling bij de politie gedaan worden!