Privé scholen 

Naast het publieke, staatsgefinancierde basis- en middelbare onderwijs bestaat er in Marokko voor dit onderwijs ook een privé-sector. Dat wil zeggen, instituten die dit onderwijs aanbieden met een winstoogmerk. Deze scholen zijn vaak van een goede kwaliteit. De klassen zijn klein en de scholen zijn goed uitgerust met voorzieningen. De privé-scholen zijn echter wel voornamelijk een stedelijk verschijnsel en ze zijn vaak erg duur.

Privé-onderwijs

Het Marokkaanse privé-onderwijs volgt in organisatie in grote lijnen het publieke onderwijs, dat weer in grote lijnen is overgenomen van het Franse onderwijs. Zo is ook het Marokkaanse privé-onderwijs onderverdeeld in voorschools onderwijs (préscolaire/maternelle: 2 jaar), basisschool (primaire 6 jaar) en middelbare school (secundaire, verdeeld over college: 3 jaar en lycée: 3 jaar). De privé-scholen werken toe naar hetzelfde baccalaureaat als de publieke scholen.

Het grote verschil tussen het publieke en het privé-onderwijs is de kwaliteit en de manier van werken. Op de privé-scholen zijn de klassen kleiner en de scholen zijn beter uitgerust met materialen, bijvoorbeeld speelgoed en didactische middelen. De leraren zijn ook meer motiveerd, want ze worden beter betaald (hoewel nog steeds niet erg veel). Bovendien zijn deze scholen voor hun inkomsten afhankelijk van het aantal leerlingen en dus van de tevredenheid van de ouders over de prestaties van de school. Daarnaast hebben veel scholen een kantine waar kinderen ook kunnen eten. Bovendien bieden veel scholen ook transport aan, kinderen worden ’s morgens met de bus opgehaald voor hun huis en ‘s middags weer thuisgebracht. In de ochtend- en middagspits ziet het in de steden hierdoor geel van de schoolbussen.

Duur

De exacte prijs voor dit type onderwijs verschilt tussen scholen onderling en is afhankelijk van het jaar waarin de leerling zit. Er zijn echter ook grote verschillen tussen de verschillende steden in Marokko. Er moet een jaarlijkse bedrag betaald worden voor de inschrijving en een bedrag voor de materialen. Soms krijgt men een uitgebreide lijst met materialen die men moet aanschaffen inclusief dingen zoals wc-papier en zakdoekjes. Daarnaast is er een maandelijkse bijdrage en een eventuele bijdrage voor de kantine (overblijven) en voor het transport. Een school kan een op zichzelf staande zelfstandige instelling zijn (bijvoorbeeld een basisschool of een middelbare school) maar kan ook deel uitmaken van een scholengroep. Meestal zijn de verschillende niveaus danwel op verschillende locaties gevestigd.

De kwaliteit van de school samenhangt met de prijs. Maar het niveau en de kwaliteit van de scholen kunnen sterk verschillen, evenals de onderwijsprogramma’s en de pedagogische methoden van de docenten. Hierop bestaat echter geen controle. Ouders moeten op hun eigen oordeel afgaan bij de keuze van hun school. Landelijk genomen slagen de leerlingen van de privé-scholen gemiddeld vaker voor hun eindexamen dan de leerlingen uit het publieke onderwijs. Dit komt naast de betere kwaliteit van de school zelf, ook omdat rijkere ouders daarnaast voor bijlessen betalen. Er bestaan zelfs privé-instituten die zich uitsluitend richten op huiswerkbegeleiding en bijlessen.

In de klas

Het onderwijs op de privé-scholen wordt soms in het Frans en soms in het Arabisch gegeven, dit kan per school verschillen. Wanneer de ene taal dominant is, blijft de andere taal echter een belangrijk vak. Scholen kunnen ook zelf beslissen met welke boeken ze werken. Op de Marokkaanse privé-scholen wordt net als op de publieke scholen veel aandacht gegeven aan godsdienstonderwijs, wat op de Franse scholen niet het geval is. Engels wordt steeds belangrijker. De privé-scholen maken, in tegenstelling tot de publieke scholen, veel meer gebruik van pedagogische methoden en didactische middelen zoals bijvoorbeeld computers. Op de privé-scholen is het hard werken. Leerlingen krijgen veel vakken en ook heel veel huiswerk. Er is veel druk, vanuit ouders, om goede cijfers te halen.